Maak kennis met Tineke

Tineke en thuis

Al luisterend naar een podcast over dankbaarheid realiseerde Tineke het zich ineens. “Tjonge, we zijn bijna 20 jaar getrouwd! Wat een drukte met het runnen van het gezin, maar wat een zegen ook. Vaak slaan we onze verjaardagen over, maar dit moeten we echt vieren!” Tineke en Michel leerden elkaar als tiener kennen en vonden houvast en een thuis bij elkaar. Samen genoten ze van het studentenleven in Breda en maakten beiden de keuze voor Jezus tijdens het volgen van een Alpha-cursus. Ze besloten te trouwen en werden de ouders van twee prachtige dochters.

“De tijd met twee kleine kids was een heftige. Michel een drukke baan en ik werkte ook aan mijn carrière. Het was niet de tijd dat ik het beste in mijn vel zat.” Het keerpunt kwam toen ze God erbij betrokken. Tineke vertelt dat God toen duidelijk sprak: ‘Nee, dit is niet wat ik van jullie vraag, dit mag anders!’ Ze vatten het plan op om het roer om te gooien en van Breda naar Zeeland te verhuizen. Een huis in Zoutelande was eigenlijk boven hun budget, maar het bod werd geaccepteerd. “Dit was voor ons een duidelijke bevestiging dat dit Gods plan was. En inmiddels zijn we zeven jaar verder en heeft het heel goed uitgepakt. We zijn op onze plek, er is meer rust in ons gezin en we hebben meer tijd voor elkaar en voor onze kinderen.”

Tineke en de wereld

“Het hebben van tijd is een rode draad in mijn leven. Ik voel steeds dat de tijd zo beperkt is. Dat het constant zoeken is naar wat ik kan doen en wat ik wil doen.” In Breda was het leven druk bezet, met haar gezin, haar baan en ook het kids- en tienerwerk in de kerk. Tineke vertelt dat ze meer gaf dan dat ze gevuld werd: “In het christelijke wereldje moet je soms zoveel doen… Zoals in dat liedje van Matthijn Buwalda, die schrijft zulke rake teksten!” Ze pakt haar telefoon erbij om het op te zoeken. “Ja, deze! Wie eeuwig wil leven wordt chronisch moe, je komt bijna niet meer aan Jezus toe. Dat heb ik zelf in mijn leven ervaren en daar wil ik nu voor waken.” 

Tineke vertelt over de worsteling die ze hierin ervaart. Ze voelt snel aan wanneer het haar teveel wordt en kan dan zelf snel op de rem trappen. “Maar het zorgt er ook voor dat ik tegen dingen op kan gaan zien en er geen plezier meer aan beleef. Terwijl ik ook wil geloven dat God juist kracht en energie geeft! Dat ik me niet hoef te laten beperken door mijn energie, want Hij kan daarin voorzien!”

Tineke en Mozaiek0118

“Michel en ik zijn heel dankbaar dat Mozaiek0118 op ons pad is gekomen. In Zoutelande zijn we op onze plek, maar we missen vriendschappen met christenen om ons heen. In Mozaiek0118 voelen we ons thuis. Het is echt een gebedsverhoring en daarmee ook een bevestiging dat ik me weer in mag gaan zetten.”

Vol enthousiasme vertelt Tineke over haar nieuwe rol als coördinator van Kids. “Afgelopen zondag konden we in de generatiedienst weer zien hoeveel kinderen ons zijn toevertrouwd. Zo tof dat ze in de gemeente op kunnen groeien met andere kinderen die Jezus kennen. Dat ze van kleins af aan voor en met elkaar leren bidden.”

Als coördinator kan Tineke ook haar eigen ervaringen kwijt in het begeleiden van de kidsworkers. “Iedereen zet zich in vanuit passie, maar de drukte die erbij komt kijken kan tegelijk ook heel heftig zijn. We vragen best veel en daar wil ik oog voor hebben en fijngevoelig in zijn. Dat we elkaar niet overvragen en elkaar kunnen bemoedigen als het teveel is. Zodat we genoeg gevuld blijven en niet alleen maar aan het uitdelen zijn. En dat geldt ook voor mezelf. Ik kan zelf gaan geven en tegelijk leer ik mensen kennen door wie ik bemoedigd word en die voor me bidden. Als communicerende vaten die in balans blijven.”