Maak kennis met Laura

Laura en thuis

Bij binnenkomst is het heerlijk stil in huis. Alle schoentjes en jasjes in de gang, het speelgoed opgeruimd en Laura kletst ontspannen over haar gezin. Al sinds 2010 is ze samen met Markos en samen hebben ze drie prachtige kindjes: Mila Mae van drie en de tweeling Eli en Xavi van één jaar oud. Toch gaat er achter de ontspannenheid een turbulent verhaal schuil. “We komen uit een hele intense periode. De zwangerschap van de tweeling was een ongelofelijk spannende tijd.” 

Laura vertelt over alle spanningen rondom de gezondheid van de jongens, de vele ziekenhuisbezoeken en controles. “In alle onzekerheid waarin we leefden, kon ik kracht halen uit kleine dingen. Het gebed van anderen, of liederen. En ook de tekst in de Bijbel waar staat dat Hij nooit loslaat wat Zijn hand begon. Want Hij was immers het leven van de jongens begonnen in mij.” De tweeling is inmiddels ruim een jaar oud en ze groeien en ontwikkelen zich goed. In het voorjaar zijn de jongens ook opgedragen in de gemeente. “Het opdragen is iets geweest waarbij ik mijn kinderen als het ware ook weer teruggeef aan God. In het vertrouwen dat God de jongens draagt.”

Laura en de wereld

“Thuis is nu mijn wereld.” Laura vertelt dat haar leven zich met de kinderen nu grotendeels thuis afspeelt. Voor haar werk was ze vaak op pad naar het buitenland. In coronatijd kwam dat stil te liggen, maar hierdoor had ze wel alle tijd voor de pasgeboren Mila. Ook nu met de tweeling erbij vindt Laura het fijn dat ze dichtbij haar gezin kan werken. “Ze zijn zo kort zo klein. Ik wil het liefst alles uit die tijd halen en er intens van genieten. Het is ook zo’n grote verantwoordelijkheid, in positieve zin. Dat je die kleintjes mag laten opgroeien tot mensen. Dat ligt nu voor zo’n groot deel in onze handen.”

“Tegelijkertijd krijg ik ook de drang om weer dingen buitenom thuis en werk te doen. Om mezelf te ontplooien en te ontwikkelen. Daar krijg ik ook weer veel energie van.” Laura zet zich nu dan ook vol enthousiasme in voor de organisatie van het Mozaiek kersttheater: “Tussen de luiers door ben ik mensen aan het appen en dingen aan het regelen!” Over een maand is het al zover en er moet nog heel veel gebeuren. “Hoe ik mijn hoofd koel houd? Eigenlijk niet. Maar ik word er enthousiast van en dan kan ik niet wachten om het in gang te gaan zetten. Mijn enthousiasme is mijn drive.”

Laura en Mozaiek0118

Haar inzet voor het kersttheater helpt Laura ook om haar plekje te vinden binnen de gemeente. Vanaf de start is Laura bij Mozaiek0118 betrokken, al lag haar focus door alle gebeurtenissen de afgelopen tijd vooral bij haar gezin. Door de zorgen rondom de zwangerschap van haar tweeling en de drukke tijd daarna kwam haar focus een tijdje vooral op haar gezin te liggen. “Sinds dit jaar ben ik deel van de gemeente. Het is er nog te vroeg voor om te zeggen dat het mijn nieuwe thuis is. Maar als ik me in ga zetten dan groeit dat vanzelf!”

Enthousiast vertelt Laura over het kersttheater wat als thema ‘licht en donker’ heeft. “Iedereen kan zich hopelijk wel in iets van het verhaal herkennen. Allemaal hebben we donkere stukjes waar God het licht kan maken. Bij mij kan dat onzekerheid zijn, dat is echt wel iets donkers. En als je dat dan bekijkt vanuit hoe God je gemaakt heeft, kan je het weer in ander perspectief zien. Door Gods perspectief kan je weer vol kracht zijn, maar dat heb je wel weer elke keer nodig om te horen.” Laura hoopt dat de bezoekers op kerstavond verrast worden door wat ze zien, horen en voelen. “Al is er maar één iemand die geraakt wordt, dan ben ik al blij dat ik daaraan heb mogen meewerken.”