Hilde Blankenstijn

Tijdens een conferentie kwam er een keerpunt. Ik voelde dat er maar Één Iemand die leegte kon vullen. Mijn hart opende en ik werd vervuld met Zijn liefde.

Als kind ben ik gedoopt. Hierin heb ik de belofte van God ontvangen en heeft Hij Zijn handen uitgestrekt naar mij. Hier ben ik nog altijd dankbaar voor. Na een fijne kindertijd kwam ik terecht in een juist wat moeilijkere puberteit. Een periode van teleurstellingen, verdriet, eenzaamheid, onrecht, pijn en verkeerde keuzes volgde.. Wat het zo eenzaam maakte was juist de hoeveelheid vrienden om mij heen, want zij zagen niet hoe ik mij echt voelde. Ik droeg een masker van lachen en zorgzaamheid. God heb ik in deze periode ook ver weggestopt. Ik voelde mij leeg. Tijdens een conferentie kwam er een keerpunt. Ik voelde dat er maar Één Iemand die leegte kon vullen. Mijn hart opende en ik werd vervuld met Zijn liefde. Sinds dat moment wilde ik niet meer zonder Hem leven. Het heeft even geduurd voordat ik op dit punt ben beland maar God is geduldig en gaat zo Zijn weg met een ieder van ons. De doop is voor mij een diepere stap in geloof, een verlangen naar meer van Hem en vervulling met de Heilige Geest.